- .Ώστε πήγατε ; Διακοπές λέω ρε Σωτήρη, πήγατε ;
Κουνάει το κεφάλι , μπρος πίσω και ρίχνει το βλέμμα στο κενό, αμίλητος
Σκέφτεται! « Και που πήγαμε, δηλαδή ;
Καλύτερα να μην πηγαίναμε! Εμείς δε κάναμε διακοπές σε ξενοδοχείο δουλεύαμε και πληρώναμε κιόλας. Από τις 6 το πρωί μέχρι το βράδυ τις 12. Μας βγήκε η πίστη, διακοπές ήτανε αυτές ; Άσε τα έξοδα! Αλλά είπαμε, ότι τρώμε εδώ , θα φάμε κι εκεί, θες και κάτι παραπάνω ; κομμάτια να γίνει, ας πάμε! Αλλά...άλλα μετράει ο γάιδαρος κι άλλα ο γαιδουριάρης. Το ψυγείο δε δούλευε, πρόβλημα είχε και ο φούρνος της κουζίνας, στο μπάνιο είχανε καεί οι λάμπες και ο θερμοσίφωνας σε διακοπές, το διαπίστωσε η Καίτη , «μην ανατιναχτούμε στα καλά- καθούμενα», σου λέει, μια κουρτίνα, στο σαλόνι, είχε χαλάσει κι οι σίτες για τα κουνούπια είχανε ανοίξει , κάτι τρύπες να. Και να οι μάστορες και να «πλήρωνε». Η Καίτη ήθελε να κάνουμε κι ένα φρεσκάρισμα « τόσα χρόνια είναι άβαφο, μια ντροπή είναι , αν έρθει και κανένας άνθρωπος , ρεζίλη θα γίνουμε, θα έρθουνε και τα παιδιά»

Και το βάψαμε, η αλήθεια είναι πως βόηθησα κι εγώ. Κουράστηκα , αλλά γλίτωσα, σίγουρα κάνα δυο μεροκάματα. Μπάνιο ; Τι λέει ο άνθρωπος ! Προλάβαινα; Κι άμα τελειώσαμε έφτιαξα και το κήπο, είχε χορταριάσει, άλλο να στο λέω κι άλλο να το βλέπεις .Θα έφαγα καμιά εβδομάδα ! Μπάνιο ; όχι βέβαια, πότε να πάω ; Ά σε που έκανα και τον οδηγό της Καίτης , την πήγαινα στη θάλασσα, κι ερχόντανε με τα πόδια. Ύστερα ήτανε και τα ψώνια. Θα μου πεις δεν περνούσανε μανάβηδες ; Ε, πως; Περνούσανε ,αλλά μας... περνούσανε για άσχετους ή πλούσιους , τιμές απαγορεύτηκες! Πηγαίναμε στη Ναύπακτο, στο ΣΟΎΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ. Κόσμος, ζέστη, άσε που δεν τα είχε κι όλα, ας πούμε η Καίτη τρώει σολομό, καπνιστό, τρελαίνεται ,τι να λέμε τώρα, αλλά μόνο Νορβηγίας, κι άντε να βρεις, και μας έγραψε κι αστυνομία, μια μέρα που πήγαμε να βρούμε σολομό Νορβηγίας, γιατί είχαμε παρκάρει σε απαγορευμένο σημείο, και τα ζαρζαβατικά τα παίρναμε από ένα μανάβικό όπως πηγαίναμε σπίτι, και που διαπιστώσαμε ότι ήτανε ακριβότερο από το μανάβη με το φορτηγό, μας άνοιξε τα μάτια η διπλανή « εγώ κάνω έρευνα αγοράς» και πρόσθετε μελαγχολικά «εκεί μας κατάντησαν κακό χρόνο νάχουνε», και εννοούσε τη κυβέρνηση και τους πολιτικούς, άσε, που για να πάμε και να ρθούμε στη Ναύπακτο τρώγαμε, κάθε φορά, μια μέρα. Πότε να πας για μπάνιο; Κι όταν , όλα αυτά τα ρεγουλάραμε, είχαμε φάει περισσότερο από μισό μήνα με είκοσι μέρες, και είπαμε «ησυχάσαμε» η διπλανή της «έρευνας αγοράς» μας ανακοίνωσε ότι θα έστρωνε την αυλή με πέτρες Καρύστου, που τις πήρε σε καλή τιμή και , το χειρότερο γιατί πάντα υπάρχει και χειρότερο, θα τις τοποθετούσε τώρα, με κάτι αλβανούς, με πολύ φτηνό μεροκάματο. Κι άρχισαν από τις 7 το πρωί τα ντάπα - ντούπου, τα σβιιιιν του τροχού και...σκόνη. Πολύ σκόνη! Κι εκείνες τις μέρες φυσούσε κόντρα και όλη η σκόνη ερχόντανε στο σπίτι και όλα τα φρεσκοβαμμένα ξαναβάφτηκαν προς το άσπρο σαγρέ, και η σκόνη πείραξε τη Καίτη, κάτι σαν αλλεργία και τρέχαμε στο Κέντρο Υγείας κι έλειπε ο γιατρός και μας στείλανε στη Πάτρα και χάθηκα ώσπου να βρούμε το Νοσοκομείο κι όταν πήγαμε δεν είχε γιατρό για τις αλλεργίες κι ένα παθολόγος μας έστειλε σε κάποιο φίλο του και πληρώσαμε τη μισή σύνταξη κι ύστερα σου λέει, Εθνικό Σύστημα Υγείας, κολοκύθια στο πάτερο! Κι από θάλασσα ...από τη βεράντα! Κι εκείνες τις ημέρες ο Σπύρος πήγαινε , λέει στη Κέρκυρα, κι όπως περνούσε σκέφτηκε να μας δει , γείτονας ο Σπύρος στην Αθήνα, και έμεινε μια βραδιά με τη γυναίκα του και τα τρία εγγόνια τους, το τι περάσαμε ; θέλω να μη το σκέφτομαι και το χειρότερο ; τους χάλασε το αυτοκίνητο κι έμεινε μια εβδομάδα ο Σπύρος και τους πήγαινα και τους έφερνα με το αυτοκίνητο το δικό μου, το τι βενζίνη έκαψα ; να μη το θυμάμαι καλύτερα, κάθε μέρα ,το πρωί αυτοί και το απόγευμα είχα τη Καίτη με τη διπλανή. Είχε περάσει ο μήνας και κάτι ψηλά κι από μπάνια συναγωνιζόμουν την  επιτυχία της κυβέρνησης στα οικονομικά. Και την εβδομάδα που έφυγε ο Σπύρος, ας πάει στο καλό ο άνθρωπος αλλά του εξήγησα ότι όταν θα γυρίσει «εμείς θα ήμαστε στην Αθήνα , μη κάνεις το κόπο», είπα ότι θα ...άρχιζα τα μπάνια, αλλά ο Ποσειδώνας είχε άλλη αντίληψη κι ο καιρός αγρίεψε κι η θάλασσα φούσκωσε και κρύωσε και συμπλήρωσα τους δυο μήνες ...αμπανιάριστος! Κι από λεφτά, άσε, να μη το συζητάμε! Φάγαμε τη σύνταξη και βγάλαμε και από τη τράπεζα που τα έχουμε για ώρα ανάγκης! Και τη τελευταία εβδομάδα έγινε και το άλλο : η από κάτω από το σπίτι μας αγοράσανε μηχανή για να κουρεύουν το γρασίδι κι άρχισαν κάθε απόγευμα το...κόψιμο! Δε κρατήθηκα και το είπα « ρε παιδιά αφού δεν έχετε γρασίδι τι κουρεύετε; Και τι μου είπαν « άντε κάνε κανένα μπάνιο να συνέλθεις!» και συνέχισαν το κούρεμα αλλά , εγώ, εφέτος δεν έκανα μπάνια , τώρα θα μου πεις ποιος φταίει ; Ένα έχω να πω : δε φταίει ούτε η τρόικα ούτε η κυβέρνηση»

- Μια ώρα , τρέχει το μυαλό σου και δε μιλάς, τελικά πήγατε εξοχή ;

- Πήγαμε εξοχή , για μπάνια δε πήγαμε!