Μια πόλη καλύτερη, είναι το αυτονόητο δικαίωμα όλων μας. Μια τέτοια πόλη, ορίζεται και καθορίζεται από αντικειμενικά κριτήρια και όχι από τους κατόχους της επαγγελματικής αλήθειας. Αυτή η πόλη, φυσικά, δεν είναι βγαλμένη από κάποιο ονειρολόγιο και δεν κατασκευάστηκε, σε ουτοπιστικής τεχνολογίας, εργαστήρια. «Η Πόλη που θέλω», είναι μια έννοια υπαρκτή, αρκούντως ρεαλιστική και εύλογα πραγματοποιήσιμη και βέβαια, ούτε πρόκειται για μια ακόμα επιθυμία μου ή ακριβοθώρητου ενδιαφέροντος, σκέψη! Πρόκειται για μια αναγκαιότητα που απαιτεί το σήμερα και το αύριο! Που , τελικά απαιτεί η ίδια η ζωή !

Αναζητούμε μια Πόλη με γοητεία. Χωρίς πλήξη ή ασφυξιογόνα ... χαρίσματα, με ανατρεπτικές απαντήσεις στα «πρέπει , στα πως και στα γιατί». Μια νέα αφορμή, «Η Πόλη που θέλω» : ελπίδας και προσδοκίας. Υπεύθυνη! Σύγχρονη! Ασφαλή ! Να την περπατάς και να σου προσφέρει ευκαιρίες. Να μπορεί να σου ξυπνήσει μια ρομαντική διάθεση και να μένεις έκπληκτος , από την ευρηματικότητα της. Να σε προλαβαίνει και όχι να βρίσκεσαι σε οδυνηρές αντιπαραθέσεις μαζί της για τα ελλείμματα και τις αδυναμίες της. Να σε συγκινεί, σταθερά, προσφέροντας σου το ενδιαφέρον και την αγάπη της, και όχι μια σχέση δουλείας και υποταγής. Σίγουρα, «Η Πόλη που θέλω», θα μπορεί ή θα πρέπει να μπορεί, να συνδυάζει την αλήθεια και κυρίως, να μη σου δημιουργεί στο κάθε γιατί που τη ρωτάς, περισσότερα ερωτηματικά από τις απαντήσεις που σου δίνει.;

Μια τέτοια πόλη, « Η Πόλη που θέλω», πρέπει να γίνει και η δική μας! Σήμερα η Πόλη μας είναι αυτό που είναι και όχι αυτό που θα ακουστεί από τα χείλη των ειδικών και των ενδιαφερομένων. Γι αυτό οφείλουμε να κάνουμε μια στάση στην πραγματικότητα. Να μετρήσουμε τα «μεγάλα, τα μικρά» , αλλά και την καθημερινότητα. Η κρίση μας, όμως, χρειάζεται μια νέα δυναμική !Κι αυτό, γιατί, προβάλλει έντονα ένα νέο, απαιτητικό αίτημα αναζήτησης, αν θέλουμε « Η Πόλη που θέλω» να μην ταυτιστεί με μεγαλοστομίες, αχρείαστους μεγαλοϊδεατισμούς ή από υποψιασμένες σκοπιμότητες. Δεν λιθοβολεί «Η Πόλη που θέλω» το χθες και δεν επικυρώνει αμαρτίες , αδυναμίες, παραλείψεις και ... ανεκπλήρωτες υποσχέσεις! Μετρά, όμως, τα αποτελέσματα του χθες και επιλέγει μια αναβαθμισμένη αφετηρία εκκίνησης, με εντελώς νέο περιεχόμενο και ουσία. «Η Πόλη που θέλω», δεν μαρτυρά συγκλονιστικές ανατροπές, μα επιδιώκει, ένα ατέλειωτο χαμόγελο κατανόησης, αξιοπρέπειας , έμπνευσης, συνεργασίας, δράσης , για μένα και σένα, πέρα από τα σημερινά συμβατικά, χιλιοειπωμένα, δεδομένα! και, με παρρησία , ομολογεί για την αναγκαιότητα μια νέα διαδρομής.

Τελικά, «Η Πόλη που θέλω» είναι μια ενδιαφέρουσα φιλοδοξία , για ΝΕΟΥΣ, που , η ματιά τους στο μέλλον, έχει περίσσευμα από αξιοσημείωτες απαιτήσεις και δεν ακουμπάει σε συμβιβασμούς, σε υστεροβουλίες και διατεταγμένες ισορροπίες! ΝΕΟΙ, που μπορούν και αντέχουν με μεγαλύτερα όρια σκέψης και δράσης, που μπορούν τους μεγάλους διασκελισμούς, κάτι που απαιτεί το σήμερα, αλλά, κυρίως, το αύριο! Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, μια νέα εσωτερική διαδρομή, εμπνευσμένοι από το στιλπνό που προσφέρει απλόχερα, μια νέα, από ΝΕΟΥΣ, πρόταση , για να αποφύγουμε - επιτέλους ! - τη μετέωρη , στατική , πολυδοκιμασμένη επιλογή , με σύνθημα, για μας, « Η Πόλη που θέλω, όραμα και επιθυμία!»

Αραμπατζής Γαβριήλ