Η πλειοψηφία των συμπολιτών μας συχνά επαίρεται για τη Δημοκρατία μας. Σύμφωνα με το Σύνταγμά μας και τις αρχές που διέπουν τη Δημοκρατία μας, κάθε Έλληνας και Ελληνίδα έχουν θεωρητικά το δικαίωμα να εκλεγούν σε όλα τα δημόσια αξιώματα εφ' όσον δεν τους έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα και υπό κάποιες προϋποθέσεις (ηλικιακές κλπ). Στην πράξη, όμως, είναι έτσι; Γιατί, εν προκειμένω, το ζητούμενο δεν είναι αν αναγνωρίζεται σε όλους μας το δικαίωμα να εκλεγούμε σε κάποιο δημόσιο αξίωμα, αλλά το κατά ποσό ο λαός μας έχει πλέον καταστεί αντάξιος της Δημοκρατίας μας και είναι ώριμος να εκλέγει και να αναδεικνύει συμπολίτες μας ικανούς και πρόθυμους να προσφέρουν στον τόπο τους, ανεξαρτήτως καταγωγής και κοινωνικού status. Η' μήπως μας στοιχειώνουν ακόμα τα κατάλοιπα του νεποτισμού που είναι συνυφασμένος με την πολιτική ζωή της χώρας μας από την απελευθέρωσή της και μετά;

Εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Νοεμβρίου παρακολουθήσαμε κυρίως τις δύο μεγάλες παρατάξεις του τόπου είτε να δίνουν το επίσημο χρίσμα για τη θέση του Δημάρχου σε  γόνους γνωστών και παλαιών πολιτικών τζακιών είτε απλά να τους στηρίζουν μην προκρίνοντας άλλους υποψηφίους ως ένδειξη σεβασμού προς τις οικογένειες τους. Βέβαια, το ποιους θα προωθήσει και θα στηρίξει ένα πολιτικό κόμμα είναι δικαίωμά του.  Αυτό που θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά είναι γιατί η πλειοψηφία του κόσμου τελικά επιλέγει και αναδεικνύει αβίαστα, κάποιον που προέρχεται από ένα τζάκι ή φέρει το επώνυμο ενός πολιτικού ή ενός προύχοντα μίας τοπικής κοινωνίας, χωρίς, προηγουμένως, να έχει  προσπαθήσει  να τον αξιολογήσει, να ενημερωθεί για την κοινωνική προσφορά του και την επαγγελματική του σταδιοδρομία και να ενδιαφερθεί να μάθει για την ηθική του υπόσταση. Και αν, βέβαια,  πρόκειται για κάποιο αξιόλογο, ικανό και πρόθυμο να προσφέρει άτομο, τότε καλώς και τον εκλέγουμε. Αν, όμως, δεν είναι τέτοιο;

Έλλειμμα πολιτικού προσανατολισμού στο σύνολο της Κυβέρνησης διαπιστώνει ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Γιάννης Παρασκευάς, αποτιμώντας τους πρώτους μήνες κυβερνητικής δραστηριότητας. «Ασύμπτωτες συνιστώσες δεν δίνουν σαν άθροισμα κοινή συνισταμένη» δηλώνει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του στη «δ» ενώ με αφορμή τον επιχειρούμενο διαχωρισμό στη λειτουργία κόμματος και κυβέρνησης, καλεί τους θιασώτες αυτής της άποψης να απαντήσουν «με ποιους θα εφαρμόσεις την πολιτική σου, με τους γιαλαντζή η με τους γιάπηδες;»
Ο κ. Παρασκευάς αναγνωρίζει καλές προθέσεις στο ΠΑΣΟΚ, διαπιστώνει όμως «αναβλητικότητα, έλλειψη σταθερής πλεύσης, ανάλωση χρόνου σε συσκέψεις και παρασυσκέψεις, που οδηγούν σε παραλυσία και απώλεια πολύτιμου «πολιτικού χρόνου». Θεωρεί πως με την ανοιχτή διαβούλευση η κυβέρνηση χάνει χρόνο, ενώ υπαινίσσεται ότι δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση δημοκρατίας αφού όπως σημειώνει «το διαδίκτυο δεν είναι «πανάκια» ίσως είναι και το πιο αντιδημοκρατικό και φασιστικό δημιούργημα».

Προσφάτως, η Κυβέρνηση παρουσίασε και έδωσε στη δημοσιότητα το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» για τη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, προκειμένου να τεθεί σε διαβούλευση με τους πολίτες και όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς.

Πρόκειται για ένα Πρόγραμμα που  αφορά τη συνένωση και, κατά συνέπεια, τη μείωση των πρωτοβάθμιων Ο.Τ.Α. (Δήμων και Κοινοτήτων) από 1.034 σε μόλις 370 και την ανασυγκρότηση των δευτεροβάθμιων Ο.Τ.Α. σε επίπεδο Περιφέρειας (με την κατάργηση των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και την αντικατάστασή τους από λιγότερες Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις) και που αποσκοπεί, κυρίως, στον περιορισμό των δαπανών λειτουργίας των Ο.Τ.Α.  Το εν λόγω εγχείρημα προετοιμαζόταν από την εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία και τελικά θα υλοποιηθεί από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γεγονός που καταδεικνύει αβίαστα τη σημασία και την αναγκαιότητα που έχει για όλους μας, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και χρώματος,  η άμεση εφαρμογή του Προγράμματος αυτού, ειδικά σε μία εποχή που τα δημοσιονομικά της χώρας είναι σε άθλια κατάσταση, κυρίως λόγω των υπέρογκων κρατικών δαπανών.