ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΑΣΕΠ, ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ  ΑΥΣΤΗΡΟ!
Διαβάζουμε στον ημερήσιο τύπο ότι το ΑΣΕΠ και το Υπουργείο Εσωτερικών προωθούν τροποποιήσεις που αλλάζουν  ριζικά το θεσμικό πλαίσιο των προσλήψεων   «με στόχο την αξιοκρατία και την διαφάνεια σε όλη την διαδικασία». Και μας ήρθε στο νου πώς ξεκίνησε το  ΑΣΕΠ και πού κατέληξε. Από το 1976 (κυβέρνηση Κ. Καραμανλή) λειτουργούσε στο Υπουργείο Προεδρίας ένα είδος «ΑΣΕΠ» που έκανε τους διαγωνισμούς  για την εισαγωγή στο Δημόσιο.
Λίγους μήνες μετά τις εκλογές του Οκτώβρη του 1981 που για πρώτη φορά κέρδισε το ΠΑΣΟΚ, ο τότε υπουργός Προεδρίας αείμνηστος Μένιος Κουτσόγιωργας, το κατήργησε. Είχε έρθει η ώρα της  ΑΛΛΑΓΗΣ. Έπρεπε  να βολευτούν οι στρατιές των ημετέρων που αγωνίσθηκαν για το Κίνημα. Οι «πρασινοφρουροί» , τα μέλη των Τοπικών Οργανώσεων και οι φίλοι τους, οι πράσινοι φοιτητές, η εκλογική πελατεία τόσων βουλευτών που για πρώτη φορά έβλεπαν το κατώφλι της Βουλής.

Να θυμίσω ότι το ΠΑΣΟΚ με την πρώτη κάθοδό του στις εκλογές το 1974, πήρε 13% και την δεύτερη (1977) το 25%, ήταν δηλαδή «κόμμα διαμαρτυρίας» όπως το αποκαλούσε ο Ηγέτης της  Ένωσης Κέντρου Γιώργος Μαύρος! Και ξαφνικά πάνω από 150  άτομα (που δεν τα ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους κατά την κυνική ομολογία Κατσιφάρα) έγιναν βουλευτές. Για να εδραιωθούν όλοι αυτοί έπρεπε να αποκτήσουν μόνιμους πιστούς. Πώς; μα με τον  διορισμό στο δημόσιο που για τον έλληνα, είναι το πάν!

Αφού λοιπόν για αρκετά χρόνια γέμισαν το Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ, τους ΟΤΑ και τις κρατικοποιημένες Επιχειρήσεις με ΠΑΣΟΚους,  λίγο πριν έρθει η ώρα της πτώσης, θυμήθηκαν την αξιοκρατία και την διαφάνεια στις προσλήψεις του Δημοσίου και ίδρυσαν το ΑΣΕΠ. Τα «γαλάζια» παιδιά που  έμειναν στην «απέξω» για 20 χρόνια σαν οι  απόβλητοι της κοινωνίας,  έπρεπε  να διαγωνίζονται όχι να βολεύονται όπως οι  «πράσινοι».

Τα ίδια έκαναν  και με  την διακυβέρνηση της χώρας. Μόλις είδαν ότι χάνουν την εξουσία, το 1989, θυμήθηκαν την Απλή Αναλογική  και την ψήφισαν, για να μην μπορέσουν να κυβερνήσουν οι επόμενοι. Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ το 1990 με 47% των ψήφων είχε μόλις 150 έδρες! Ούτε τους ενδιέφερε ( αφού χάνουμε, γαία πυρί μιχθήτω!) εάν με το εκλογικό αυτό σύστημα έμπαινε -όπως και μπήκε- στην βουλή ο Σαδίκ με το  «τουρκικό κόμμα» του, όπως αυτοπροσδιοριζόταν το κόμμα της μουσουλμανικής μειονότητος, με ό,τι αυτό συνεπάγετο!

Τώρα, αυτοί οι ίδιοι οι ΑΣΕΠομάγειροι  και οι κονδυλοφόροι που τα ανέχθηκαν αυτά τόσα χρόνια, περιμένουν στην γωνία με το τουφέκι, μήπως και διορισθεί κανένα παιδί νεοδημοκράτη για να αρχίσουν να  τραβάνε τα μαλλιά τους για την «αθλιότητα» και να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, για το πώς τολμούν να διαβούν το κατώφλι του δημοσίου μη πράσινα παιδιά

Για του λόγου το αληθές, θα πάρουμε ένα παράδειγμα από την επικαιρότητα και μάλιστα από την περιβόητη ... ζαχοπουλειάδα. Που πίσω από τον κονιορτό της δημοσιογραφικής υπερβολής  και της συντεχνιακής αλληλοσφαγής μερικών εξ αυτών, φάνηκε ότι ένας πανίσχυρος δημόσιος λειτουργός , δεν μπορούσε να κάνει έναν διορισμό!

Την ίδια στιγμή που αν  ανατρέξουμε  στα εκάστοτε αποτελέσματα των συνδικαλιστικών εκλογών του δημοσίου, ΔΕΚΟ κλπ, θα δούμε ότι  η ΠΑΣΚΕ παίρνει ποσοστά... σοβιετικού τύπου! Τι σημαίνει αυτό; ότι η μεγάλη πλειοψηφία των υπαλλήλων πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ  ακόμη και όταν στην κοινωνία είναι μειοψηφία! Ακριβώς λόγω της  μακρόχρονης ρεμούλας με τους πράσινους διορισμούς! Μήπως λοιπόν έχουν άδικο αυτοί  που  ισχυρίζονται ότι για να εξισορροπήσει ο πολιτικός χάρτης στο δημόσιο πρέπει να καταργηθεί για 5 χρόνια το ΑΣΕΠ ;

Γενικότερα, μπορεί το ΑΣΕΠ να είναι χρήσιμο για το αδιάβλητο των διαγωνισμών, σε ορισμένους όμως τομείς του δημοσίου βίου έχει καταντήσει βραχνάς. Όπως λ.χ. στον χώρο της Υγείας και στους Δήμους. Όπου  ο  Αβραμόπουλος δεν μπορεί να διορίσει νοσοκόμες -την  κυριότερη έλλειψη των δημόσιων νοσοκομείων-  γιατί σκοντάφτει στην γραφειοκρατία και προθεσμίες του ΑΣΕΠ και  οι  δήμαρχοι  έχουν δεμένα τα χέρια  μη μπορώντας να επιλέξουν τις ειδικότητες και την χρονική στιγμή που τις χρειάζονται. Με την ευκαιρία λοιπόν της αλλαγής του θεσμικού  πλαισίου που  προωθεί  το υπουργείο ας  κοιτάξει σοβαρά να αμβλύνει τις  δυσλειτουργίες που υπάρχουν.

Του Ελ. Χριστοφίδη