Άντε πάλι , μέτρα! Το βρήκανε εύκολο μου φαίνεται. Όλες οι κυβερνήσεις, τα τελευταία τρία χρόνια, τη «βρίσκουν» με το ίδιο ρεφρέν – «χωρίς τα μέτρα το χάος!» Το χάος με τα μέτρα δίπλα – δίπλα, σαν να είναι δίδυμα. Δηλώνουν, ότι θα είναι τα τελευταία ,οι κάθε φορά τελευταίοι που μας ράβουν τα νέα μέτρα. Όμως, αυτό το έχουν ξαναπεί κι οι προηγούμενοι, αλλά δεν…Κι ύστερα ήρθαν οι δικαιολογίες που τις λένε δυσκολίες . Κάτι που αργήσαμε για να κάνουμε τα αναγκαία και χρήσιμα, κάτι η τρόικα, κάτι το κλίμα, γενικά και ειδικά, η λύση είναι σαν από τυποποιημένο προϊόν : μέτρα που κοντεύουν να γίνουν χιλιόμετρο. Φτιάξαμε κι ένα Δράκο , μεγάλο , κακό, αδηφάγο. Και κάθε φορά οι υπεύθυνοι μας τον δείχνουν για να μας υπενθυμίσουν ότι αυτοί δεν φταίνε

- Αυτός ο μπαγάσας φταίει !Ο μεγάλος κακός Δράκος, και τον στολίζουν με ανάλογα επίθετα που δεν επιτρέπεται να τα μεταφέρω εδώ και που δύσκολα τα ακούς αλλού , εκτός και περάσεις αργά βράδυ από την Ιπποκράτους

Στο εξηγούν κιόλας, ότι ο μεγάλος κακός Δράκος είναι απαιτητικός. Όλο θέλει. Σαν τον Μινώταυρο. Δε χορταίνει ο κερατάς με τίποτα! Γαργαντούας! Όλο του δίνεις και του δίνεις και σου λέει «νηστικός είμαι» Αλλά πάλι , σου λένε, έτσι και δεν του δώσεις δε θα κλάψει ο Χαράλαμπος αλλά εσύ, δηλαδή ο κάθε εσύ, κατάλαβες ; Και τι να πεις ; Να πεις όχι ; μια κουβέντα είναι, να πεις ναι ; κι αυτό μια κουβέντα είναι, και το σκέφτεσαι αλλά σε προλαβαίνουν και σου σερβίρουν το επιδόρπιο «να μην τον ταΐσουμε» ; κι οι εξηγήσεις για το «πρέπει» έρχονται σαν τις υποσχέσεις παντρεμένου που εξόκειλε, δηλαδή, φούμαρα, που λέμε στην καθομιλουμένη, αλλά αυτό είναι θέμα για τις επόμενες εκλογές! Έπειτα , άμα ο μεγάλος κακός Δράκος μείνει νηστικός τη κάτσαμε. Φωτιά και τσεκούρι που λέει ο λόγος. Αλλά δεν είναι μόνον ο λόγος που λέει , είναι κι οι ειδικοί, οι ειδικευμένοι, οι ειδικευόμενοι, αλλά κι οι ανειδίκευτοι! Χορωδία άτονη, άμουση, αλλά με πρόγραμμα. Καταστροφή, ο μεγάλος κακός Δράκος άμα δεν χορτάσει θα μας καταπιεί, τελεία και παύλα. Και περνούν στο παρακάτω « είναι ώρα για τέτοια ; το διακινδυνεύεις ; όχι πες ;»  Τι να πεις ; μαζεύεσαι και σφίγγεις τα χείλια, μένεις αμίλητος και παρακολουθείς και σκέφτεσαι, ότι δράκος είναι αυτός δεν είναι αγκινάρα να τον ξεφλουδίσεις και τελείωσε. Και ρωτάει ο φίλος μου ο Σωτήρης, όλο τσαντίλα, που τώρα τελευταία δεν με παίρνει ούτε τηλέφωνο για οικονομία μάλλον «μέχρι που θα πάει η ακόρεστη βουλιμία του Δράκου; Ε ; και ξέρεις γιατί ; γιατί του δίνουνε και τρώει μόνο από το δικό μου το φαί, μπήκες ; κι εγώ όλο και λιγότερο και στο τέλος θα πάω για να ανοίξω τις δουλειές στα γραφεία κηδειών» Είναι κι άλλοι, όμως, που δεν φοβούνται γιατί δεν φυλάνε τον Δράκο και σου λέει άστον να βγει, κι άμα βγει δηλαδή τι θα κάνει; Άσε που ισχυρίζονται ότι ο μεγάλος κακός Δράκος είναι ξένης ιδιοκτησίας. Βέεεεβαια! Και τότε πως βρέθηκε εδώ ; απορείς, για να... συνέλθεις από την απάντηση « ο ιδιοκτήτης μας το άφησε, για λίγο,  μέχρι να πάει στο περίπτερο, για τσιγάρα, και στη συνέχεια εκείνος, σαν να ήξερε κάτι, έκανε πως τον ξέχασε κι εμείς, στο μεταξύ «περνούσαμε καλά!» και ... «τρώγαμε» αμέριμνοι.»

Στα παραμύθια, πάντα υπάρχει ένας κακός Δράκος. Δε γίνεται κι αλλιώς ! Κι αυτό, δεν είναι απλά μια αλήθεια, είναι κανόνας , διότι, τι αξία θα είχαν οι καλοί χωρίς τους κακούς ; ή οι κακοί χωρίς τους καλούς ; Είτε έτσι, είτε αλλιώς ,όλα θα ήταν μια σκέτη και γατί όχι ,ανυπόφορη ρουτίνα.  Άλλωστε ,από καταβολής κόσμου έτσι στήνεται το σενάριο της ζωής και μέσα μας όλοι κρύβουμε έναν μικρό δράκο, για την επιβίωση μας κι όχι γιατί το θέλουμε ή μας πρέπει, αλλά, γιατί το αποφάσισε ο πλάστης μας. Πάντα , όμως, ο μεγάλος, κακός Δράκος έχει κακή τύχη , διότι κάποια στιγμή η καλή νεράιδα, ο όμορφος και δυνατός πρίγκιπας ή μια καλή μάγισσα θα βοηθήσουν να πάνε όλα καλά. Για την περίπτωση μας, του... μεγάλου κακού Δράκου μπορούμε να πούμε πως έχουμε δυο επιλογές. Αν, τελικά, η ζωή είναι παραμύθι μπορούμε να... περιμένουμε, αν όχι , κι επειδή ο Σωτήρης μπορεί να έχει και δίκιο, τότε καλά θα κάνουμε να... μεγαλώσουμε το Μικρό δράκο που έχουμε μέσα μας γιατί όλοι οι δράκοι , κυρίως στην ώρα τους έχουν την αξία τους! Τώρα, όμως !